Dag 12 - Een apart dagje en nachtje

13 juni 2017 - Lytton, Canada

Nou vannacht was het weer feest. Is de snurker weg, zitten er een paar jongeren te praten en te lachen midden in de nacht. Ik kloppen op de muur, maar het werd er niet stiller op. Toen om 2:30 uur ook nog eens de tv aan ging, was ik er helemaal klaar mee. Met m’n slaperige hoofd en in m’n joggingpak stapte ik naar de receptie: “my neighbours are really loud and I really really really need some sleep!”. “Okay, no problem, I go talk to them”, zei het meisje van de receptie kalm. En wonder boven wonder, binnen een minuut was het stil. Halleluja!
Om 8:30 uur gaat de wekker pfffff. Koffer inpakken, joggingpak weer aan en gaan. Robin rijdt vandaag, die slaapt gelukkig altijd en overal. Is er tenminste iemand wakker. Het 3 uur rijden naar Lytton, weer door een prachtige omgeving. Daar gaan we vanmiddag raften op de Thompson rivier. We komen om 12:00 uur aan in het stadje. Nou zeg maar gerust een gehucht. Jeetje, waar zijn we nou weer beland… We moeten nog iets eten voordat we straks 3 uur lang het water op gaan. Er is een mini-supermarkt waar ze met ‘bakery’ twee verpakte, droge croissantjes bedoelen. Verderop zit een zaakje waar ze broodjes verkopen. Het lijkt de lokale seniorenvereniging wel. Maargoed het brood met kalkoen en sla smaakt prima. Even later checken we in op de camping ‘Kumsheen rafting resort’. We brengen de koffers naar de tipi. Jaaaaaa, je leest het goed. We slapen vannacht in een tipi in the middle of nowhere :-) Hoe gaaf is dat! Op de camping oogt het verlaten. Er zijn hooguit twee tenten bezet. In de zomer zal het hier wel heel druk zijn. Een half uur later staan we een wetsuit aan te sjorren, want het schijnt nogal koud te zijn op het water. In een busje worden we naar het startpunt van het raften gebracht. Daar krijgen we ook nog eens een gele regenjas en regenbroek aan en een zwemvest. Dit is echt de vakantie van de meest sexy outfits hoor. Ik heb van m’n leven niet zoveel pakken aan gehad haha. De gids geeft ons een veiligheidsinstructie in het geval er iets mis gaat. Uiteraard teken je van tevoren bij elke excursie een ‘waiver’, een formulier waarop je accepteert dat alles op eigen risico is en dat je ze niet aanklaagt als er iets mis gaat. Ik krijg een beetje de kriebels van al die doemscenario’s die voorbij komen. Terwijl ik naar het water van de rivier kijk, dat als een gek voorbij suist. De Thompson rivier is de 3e raft rivier ter wereld, vertelt de gids. Dat belooft wat. Als ik de raft zie, ben ik al helemaal niet blij. In plaats van normaal raften (dat hier dus ‘paddling’ heet) hebben ze ons ingedeeld voor power raften. We wisten niet eens dat dit bestond. Op een enorme raft met dubbele luchtbanden gaan we door de stroomversnellingen heen. Met een enorme motor erachter die dus tegen de stroming op kan en nog eens door dezelfde stroomversnelling heen kan. Je hoeft alleen maar te zitten en heel nat te worden. Robin vindt het gaaf. Ik vind het niet zo spectaculair, had veel liever gepeddeld. En het is ijskoud, ondanks de vijf lagen kleding. Later komt er ook nog een keiharde wind opzetten en zijn we op het einde alle vier blij om het busje in te springen. En bij het resort direct de hot tub in. Ohhhhh dat is lekker zeg. Onderweg zijn er foto’s van het power raften gemaakt. Die zien er wel spectaculair uit haha. We vragen het meisje van de receptie waar we in dit gehucht kunnen avondeten. Er is een Chinees, zegt ze. Nou daar gaan we voor. Na drie rondjes durp vinden we dan eindelijk  ‘de Chinees’. Het ziet er van binnen uit als een buurthuis. Aparte types hier. En een typisch gevalletje van achterstallig onderhoud. Jeetje, waar zijn we nu weer beland, denken we wederom. Na een wilde gok op de menukaart krijgen waar we alleen maar van konden dromen. Een enorme tipan met garnalen en eentje met kip, in zwarte bonensaus met allerlei groenten. Nou ze gaan allebei helemaal op. En dat voor ongeveer 25 euro met drinken. Zo zie je maar, uiterlijk zegt niet altijd alles ;-) Terug op de camping spelen we een potje basketbal. En daarna steken we in de tipi de kaarsjes aan en spelen we drie rijtjes Yahtzee. Gezellig. De wind suist en de houten palen kraken. Al staan we vlakbij de afgrond, het zal wel goedkomen he. We kruipen lekker warm onder de wol. Ohja, oordoppen in die voor ons klaargelegd zijn. In het mooie promotieverhaaltje over de romantische tipi zijn ze even vergeten te vermelden dat er elk uur een reusachtig lange goederentrein voorbij denderd vlak onder onze tipi. En dat de weg vlakbij is, waar vrachtwagens van de houtzagerij voorbij razen. Dat eerste voelt als een aardverschuiving en dat tweede voelt alsof je in een tentje op de landingsbaan van Schiphol ligt. Maarrrrr het is wel knus in de tipi hahahaha o my godddddd.

Foto’s