Dag 7 - Op berenjacht

8 juni 2017 - Tofino, Canada

Zoals voorspelt, horen we de regen op het dak tikken. En hard ook. Laten we nog maar lekker even blijven liggen dan. Na een ontbijtje besluiten we de regen te trotseren. Wandelschoenen aan, regenjas aan, regenhoes om de tas en droge kleren mee. Even later staan we in een regenwoud. Heel toepasselijk, maar wel één van de beste plekken om nu te zijn want de bomen houden de meeste regen tegen. We lopen twee trails van elk 1 kilometer, over houten planken en trappetjes. Super mooi dat regenwoud. We lezen over de ‘circle of life’. Een grote, oude boom valt om en daar groeien mossen, plantjes en zelfs nieuwe bomen op. Al kijkend om ons heen komen we tot de conclusie dat dit de eerste keer is dat we in een regenwoud staan. En dat deze reis eigenlijk vol zit met ‘eerste ervaringen’. Voor het eerst in een watervliegtuigje gezeten, voor het eerst gevaren in een zodiac en voor het eerst orka’s gezien in het wild. En dat lijstje wordt alleen nog maar langer. Op reis voel ik me helemaal in mijn element :-) Maargoed, terug naar de regen… we lopen ook nog een stukje over Long Beach. De zee is wild, de golven zijn hoog. Binnen vijf minuten zijn we natter dan van een uur in het regenwoud, dus we stappen gauw de auto weer in. Dit gebied heet Pacific Rim en staat bekend om de mooie stranden. Er komen ook een hoop surfers op af.
We rijden naar Tofino, een klein visserdorp. Voor vanavond 18:00 uur hebben we hier een berenexcursie geboekt. Het komt met bakken uit de hemel dus vragen we na of het wel doorgaat. “Ja, het wordt vanavond droog”, zegt de man. Sure, denken wij. We moeten ons dus nog vier uur zien te vermaken in een dorp van 7 straten :-) Een uitgebreide lunch in een gezellig restaurant met een openhaardvuur. Ik eet voor het eerst chowder, een soort aardappelsoep met zalm erin. Daarna bezoeken we een paar kunstgalerijen, doen we boodschapjes en drinken we nog wat in een theehuisje. Jaaaaa, het is zover! En je gelooft het niet, eenmaal bij de haven is het gewoon droog. We krijgen weer charmante pakken aan, met dit keer een hippe gele regenjas erover en wanten en een muts op. Nou koud zullen we het niet krijgen. “Stap maar in”, zegt de gids. En je raadt het al… niemand wil voorin dus wij hebben weer geluk. Wat een service, we krijgen zelfs een duikbril tegen de wind hahahaha dat levert weer een hilarische look op. Maar hee, alles voor comfort he. We varen de haven uit en de zodiac vaart lang niet zo hard als bij de walvisexcursie, dus ik maak mijn camera alvast gereed. Het eerste dat we tegenkomen is een zeearend, daarna een zeehond en een otter. Langs de kustlijn liggen allemaal rotsen. Het is eb en daardoor komt een stuk droog te liggen wat de hele dag onder water stond. Dat betekent dat er zeediertjes op het droge komen te liggen en dit vormt een waar zeebuffet voor zwarte beren. Het duurt niet lang of we zien iets zwarts in de verte. Dichtbij zien we een grote, zwarte beer die met zijn klauw de rotsen omduwt alsof ze niks wegen. Om te kijken of er een lekker hapje onder zit. WOW de eerste keer dat we een wilde beer zien. Even later zien we er nog eentje en nog eentje en nog eentje. “Kijk daar loopt nog een beer!”. De jongen achter ons roept: “er zit een klein beertje onder de boomstam”. Zodra het eronder uitkomt, klinkt het ahhhhhhhh vanuit de zodiac. Wat een schattig beertje. Hij probeert zijn moeder na te doen en eten te vinden onder de kleinere stenen. Maar O, hij wordt afgeleid door een kraai en gaat erachter aan. De kraai vliegt weg en het beertje valt van de boomstam boink! Hahahaha hier kun je toch uren naar kijken. Maar we gaan verder en zien zeehonden zonnen op een rots en in de verte pelikanen. “Dat is nieuw”, zegt de gids. “Die heb ik hier nog nooit gezien”. Even later zien we nog een zwarte beer van ongeveer 1 jaar oud. Die vertrouwt het niet als hij ons ziet aankomen en vlucht het bos in. Vind ik ook niet heel gek, gezien onze outfit :-) Het zit er alweer op. We varen terug en de laatste tien minuten begint het weer te regenen. Capuchon over de muts, duikbril op, laag blijven en wachten tot we er zijn. Als twee verzopen katjes stappen we de zodiac uit. “Binnen staat er lekkere warme thee op jullie te wachten”, was de laatste mededeling. Kijk, dat is nog eens goed verzorgd. Eenmaal uit het pak zijn we droog en warm. Wat een geluk hebben we gehad zeg! Precies een paar uurtjes droog en een hoop zwarte beren gezien. De kleine was toch wel het leukst, daar zijn we het glimlachend over eens. In het huisje eten we een noedelsoepje en val ik voor het eerste deze reis eerder in slaap dan Robin. 1 beer… 2 beren… 3 beren… 4 beren, zzzzzzzzz.

Foto’s