Dag 10 - Vier meter sneeuw

Pffff geen oog dichtgedaan, wat een herrie. De buurman snurkt zo hard dat het door mijn oordoppen heen gaat. En midden in de nacht schreeuwt een man twintig keer op de gang “Johnny open the door!”, “open the door now!” Waarna hij een telefoontje krijgt van de Johnny in kwestie en antwoordt “Well, in which room are you then?!”, “I was worried man”. Zucht… Maargoed, een nieuwe dag, plens water in m’n gezicht, wandelschoenen aan en gaan. De peak-to-peak gondel in Whistler is de langste kabelbaan van Canada en USA. Tussen alle bikers en snowboarders gaan we eerst met de kabelbaan de Whistler Mountain op. Onderweg zien we een zwarte beer beneden lopen. Tot onze grote verbazing ligt er boven metershoge sneeuw. Er is maar 1 wandelroute open en dat is gelijk een ‘strenuous’ (zware) route. Steil de berg op. Maar wel tussen ijswanden die op sommige plekken wel vier meter hoog zijn. WOW! We vinden het op de helft van de route wel welletjes. Vanaf hier hebben we een super mooi uitzicht over het dal en de besneeuwde bergen aan de andere kant. We lopen terug naar beneden. Rem op de kuiten. Hier stappen we in de peak-to-peak gondel. Lang is hij inderdaad en hoog ook. Met een mooi uitzicht. Op de top van de Blackcomb Mountain stappen we uit. Helaas zijn alle wandelroutes gesloten door de sneeuw. We lunchen in de berghut. Robin eet hier een typisch Canadese ‘poutine’, patat met kaas, vlees en jus er overheen. Ik hou het bij een kindermenu hotdog. Daarna lopen we naar de sneeuw waar grote gaten in zitten, holen van marmotten. En floep, daar komt er eentje tevoorschijn. Als een model poseert hij voor mijn camera :-) Na de fotoshoot nemen we de open stoeltjeslift terug naar het dal. Het is wel koud, maar wat een rust. “Kijk, daar loopt nog een zwarte beer”. Terug in het hotel warmen we ons op in de hot tub van 40 graden. En na die vette poutine gaat Robin ook nog maar even sporten haha. Ik doe gezellig mee. Zijn we lekker aan het sporten, komt er een oudere vrouw binnen met een boek. Ze zet de loopband aan en leest al lopend een paar bladzijdes. Na tien minuten vertrekt ze weer. Heel apart. En wat schaft de pot vanavond? Jagerschnitzel met aardappelpuree en gegrilde groenten. Je zou bijna denken dat we in Oostenrijk beland zijn.