Dag 16 - Op zoek naar wildlife…voorlopig ben ik het wildste dat hier rondloopt

Een eitje bakken in een steelpannetje, geen succes kan ik je vertellen. Dan maak ik er maar een roerei met spek van. Even later komt de schoonmaakster, blijkt de koekenpan in de oven verstopt te staan. Aha! Morgen een echt gebakken eitje dus. De eerste stop vandaag is Maligne Canyon, een kloof waar bergwater doorheen buldert. De wandelroute loopt er boven langs. Daarna rijden we door naar Medicine Lake. Er staan een paar auto’s langs de kant en soms is dat goed nieuws. Zoals nu. Er staat namelijk een groepje berggeiten. Die staan niet eens op de wildlife kaart maar wel leuk om te zien. Ze drinken water uit een plas en als eentje ook maar denkt dat er niet genoeg voor hem overblijft, ramt ‘ie erop los met zijn hoorns. Daar willen we niet te dichtbij in de buurt komen hoor. Medicine Lake is een mooi meer dat met de zon erop groen kleurt. Een groot deel van het bos bij het meer is afgebrand. Ik las op een bordje dat in 2015 de bliksem is ingeslagen en een bosbrand van tientallen kilometers heeft veroorzaakt. Bizar gezicht. Even later weer een hele file want de weg is afgezet voor een zwarte beer die aan de rand van de weg zat. 1 voor 1 mogen de auto’s erlangs. Wij zien die hele beer niet maargoed. Het eindpunt van deze mooie route is Maligne Lake. De parkeerplaats is aardig vol maar we weten nog een plekje te scoren. Tijd voor een lekkere burger van de bbq die ze daar bij het restaurant klaarmaken. Vanaf dit punt varen er ook bootjes naar ‘Spirit Island’. Enorm commercieel en overschat, als je het mij vraagt. Wij lopen de Moose Lake Loop. Het zou gaaf zijn om een eland te zien. De wandelroute gaat dwars door het bos, omhoog en naar beneden over boomwortels. We staan stil… absolute stilte. Zo dat is heerlijk. Bij twee meertjes turen we met de verrekijker naar de overkant. Niks te zien. Een beetje teleurgesteld komen we alweer in de buurt van de auto. Maar een schattig eekhoorntje die mooi poserend zijn nootje opknabbelt, maakt het enigszins goed. In het water voor Maligne Lake ligt een steiger met een geweldig uitzicht. De ideale plek om mijn statief op te zetten. Vlak voor de vakantie heb ik deze nog gauw gekocht, maar dit is de eerste keer dat we ‘m gebruiken. Die neem je niet zo snel mee tijdens een wandeling natuurlijk. Dat is een leuke foto samen :-) Altijd lachen met zo’n zelfontspanner. Terug in Jasper halen we champignonsoep. Vanavond maken we lekker zelf een soepje en een broodje knakworst. Dat gaat er wel in na zo’n dag. Ik had in de parkfolder gelezen dat je grote kans hebt om wild te zien in de avonduren op de Patricia Lake Loop. Robin had last van zijn enkel na de twee steile wandelingen van vandaag dus ik besluit om alleen op pad te gaan, gewapend met mijn zoomlens. Ik wil toch op zijn minst een hertje op de foto. Om 20:00 uur start ik met de trail. Ik vind het toch altijd een beetje spannend alleen. De route loopt door een dicht bos, de wind ruist door de bladeren en af en toe hoor je een boom hard kraken. Ik let goed op of er geen beer in de buurt is. Het eerste uitzicht op het meer is heel mooi. En weer verder, door de modder. Er stond nergens dat dit ook een paardenroute is pffff. Het modderige pad gaat steil omhoog en weer steil naar beneden. Vijf kilometer is best ver zo in je eentje. Ik kom ook helemaal niemand tegen, het bos is verlaten. Ik kom bij een panorama van fel groen gras en meerdere plassen. Als er heertjes zijn in dit gebied, dan moeten ze gewoon hier zijn. Maar zelfs door de verrekijker is niks te zien. Uiteindelijk ben ik blij om de auto weer te zien. Genoeg gewandeld voor vandaag. Ik ga het wild in de bungalow eens opzoeken :-P