Dag 8 - Na regen komt zonneschijn

9 juni 2017 - Ucluelet, Canada

Wakker worden met het geluid van een overvolle regenpijp is niet heel relaxt. Maar ook voor vandaag wordt de nodige regen verwacht. Om de dag toch goed te beginnen bakt chef Robin een lekker eitje voor op brood. Na een warme douche en met warme kleren aan rijden we naar het dorp Ucluelet. Daar is een aquarium wat dé attractie is hier in het dorp. Ideaal uitje met dit weer. Eenmaal binnen kom je erachter dat we wel heel verwend zijn met Sealife en het Oceanium in Diergaarde Blijdorp. Maar toch is het wel leuk. Er zijn meerdere kleine aquariums en 1 grotere, met allerlei zeedieren die ze in deze omgeving hebben gevangen en elk seizoen weer vrijlaten in zee. Een hoop visjes, felgekleurde zeesterren en anemonen, krabbetjes en een octopus (wat een vreemd beest is dat joh haha). Er zijn een paar aquariums waar je met je handen in mag. Zo hebben we de glibberige zeester geaaid en kietelde Robin een zee-egeltje.Wat trouwens ook een vreemd beest is: de zeekomkommer. Die ondanks het beeld dat je erbij krijgt, rood is. Naast het aquarium zit een winkeltje met houtsnijwerk. De eigenaar heeft hele verhalen en vraagt wat we van Canada vinden en hoe het in Nederland is. Ik vraag hem naar de beren. Hij vertelt dat hier alleen zwarte beren leven, grizzlyberen zitten alleen op het vaste land. Hij grapt over de berenbel, die er alleen voor toeristen is: “als een beer die bel hoort denkt hij dinnertime!” Voor ons was het inderdaad wel tijd voor een lunch. Robin eet een lekkere, pittige pizza en ik pasta met zeevruchten. Erg lekker. In Canada krijg je standaard water bij je eten wat steeds weer bijgevuld wordt. Netjes en goedkoop, zolang het geen kraanwater is want dat chloor hier krijgen wij niet weg. Intussen is het droog whoop whoop. We pakken de kaart erbij en trekken een plan. Eerst gaan we naar Wickannish Beach. Wat een prachtig strand! Ik zou hier de hele dag kunnen fotograferen. Zelfs Robin die mijn zoomlens als verrekijker gebruikt om naar de surfers te kijken, krijgt de smaak te pakken en klikt erop los. Hoge lichtblauwe golven met op de achtergrond bergen. Een zo goed als leeg strand dat omringt wordt door naaldbos. De zon schijnt fel maar boven de bomen dreigen donkere wolken. Wat een panorama. We lopen over het strand, waar allemaal schelpen en schalen liggen. Dat klinkt ongeveer zo: “Wajooooo moet je kijken wat een grote krabschaal!”. “Hee, hier liggen z’n scharen!”. “Zooooo, kijk dan wat een reuze mossel!”. “Ohhhhh deze schelp is zo groot als mijn hele hand!”. Even ter educatie: in het aquarium leerden we dat een krab zijn skelet (zijn schaal) een paar keer verliest om een grotere te laten aangroeien. In de tussentijd moet hij zich schuilhouden. Het laatste stukje over het strand… na het bouwen van een dam en het verzamelen van mooie stenen verlaten we dit paradijs. Nu de zon volop schijnt, tegen alle verwachtingen in, lopen we de ‘Bog Trail’, een wandelroute van 1 kilometer over houten planken door weer een totaal andere natuur. Hier groeien bonsai-achtige bomen en veel soorten mos. Ook zien we de hele kleine, rode bloempjes ‘sundew plants’, die op onze kaart worden toegelicht. Dit plantje heeft kleverige blaadjes waarmee het insecten vangt voor de voedingsstoffen. Apart landschap en zo dichtbij de kust en het regenwoud, maar totaal anders. Het is 4:30 uur en nog steeds zonnig. Ik haal Robin over om nog een laatste wandeling te doen; de Willowbrae trail. Een 2,8 kilometer lange route door het bos dat met tientallen trappetjes steil naar beneden loopt tot aan een strandje. Heerlijk, wat een rust hier. Zowel het bos als het strandje zijn helemaal verlaten. Ik leef me even uit op het strand voor een leuke foto die zo op de cover van ons fotoalbum kan :-) Voldaan lopen we terug naar de auto. Nog wat boodschapjes doen want de bbq gaat aan vanavond jeeeeeeah. Lekkere hamburgers, worstjes en salade. En dat op onze veranda. Met een gezellige potje Yahtzee eindigt deze wederom geslaagde dag.

Foto’s